Content description
Notice: The Polish course content differs in some elements from the English one, what results of the discussions among project team members. A special stress is laid on the elements that contribute to the building of cooperative awareness and the general knowledge on the cooperative movement among members and future members of the cooperatives. Also the issues specific for Poland have been provided (elements of Polish cooperative legislation). As founders and members of new sectors of Polish cooperative movement – mainly social cooperatives and cooperative farmers groups – were perceived as main target groups, the issues regarding these types of cooperatives were added. Several translations of the texts from the English course that may be mostly interesting for Polish students have been introduced to the Polish material. The material will be supplemented by new elements, including tests, quizzes, videos etc. as soon as they are available.
Access instructions in Polish: Krok po kroku jak zostac uzytkownikiem projektu Conventus (pdf)
GENERAL
General introduction to the Conventus learning system and learning modules.
Texts “Curriculum study materials modules 1-3” and “Conventus learning system” (translated from English)
Notice: In each module the examples supplementary reading material is provided.
MODULE 1
History, ideology and status of the Cooperative Movement
The text of a short lecture on the history of the cooperative movement across the world and in Poland. First Polish pre-cooperative initiative Hrubieszowskie Towarzystwo Rolnicze Ratowania sie Wspólnie w Nieszczęściach (1816) and British Rochdale Society of Equitable Pioneers (1844) are mentioned as well as the main ideological sources of the cooperative movement: the socialist, liberal and christian- solidaristic concepts. The role of the International Cooperative Alliance and of cooperative legislations in various countries are described. The lecture mentions the history of Polish cooperatives from mid 19th century (when Poland did not exist as an independent country) till 1918-1939, the period of a boom of the movement in independent Poland between the world wars. Finally the position of coops in the times of communism system 1945-1989, when the movement was totally subordinated to the state and was forced to monopolize some sectors of economy, is described, what resulted in the negative image of the cooperatives after restoring democracy and free market economy in 90-ies.
This issues are further developed in the presentation (98 slides) History and traditions of the co-operative movement
Cooperative Principles
Seven cooperative principles, as formulated in ICA Statement on Cooperative Identity of 1995, are quoted.
These issues are further developed in the presentations:
– “Co-operative Values and Principles” which reviews the history of the Cooperative Principles and their present meaning, and discusses in details each of ICA Principles
– “Cooperative history and ideology, principles and values” (translated from English).
Cooperative sectors
All sectors of the cooperative movement that exist at present in Poland are enumerated:
- “Peasants’ Self-help” Community coops
- Workers’ coops
- Disabled and Blind Persons coops
- Cooperative Farmers Groups
- Horticultural and Bee-keepers coops
- Agricultural Production coops
- Agricultural Circles coops (agricultural services coops)
- Dairy coops
- “Społem” Consumers coops
- Housing coops
- “Cepelia” Folk Artisans’ coops
- Cooperative banks
- Cooperative Savings and Credit Unions
- Handicraftsmen’s coops
- Social coops
- Students’ coops (operating in all levels schools)
The sectors are described in details in the presentation (31 slides) “Organizational structure of Polish cooperative movement” – the review of basic information on the role and functions of the National Cooperative Council and sectoral Auditing Unions, and on the characteristics and statistics of the sectors.
As a supplement the presentation (45 slides) “Co-operatives and Co-operative Organizations in Europe” is enclosed – the review of information on the cooperative legislation in various EU countries, on the statistics of the cooperative movement in Europe, types and models of cooperative societies, new trends in the movements, European cooperative organizations and cooperative policies of European institutions.
MODULE 2
Being a co-operative member – what does it mean?
The text of a short lecture introducing the concept of membership in coops. The main issues touched are: cooperatives versus other business entities, members as owners and users of a coop, financial responsibility of members.
The presentation “Co-operative members, their rights and duties” quotes the provisions of Polish Cooperative Law regarding membership issues.
As a supplement the text “Being a member of a social co-operative” is enclosed, that discusses the benefits from membership in a social coop.
MODULE 3
Establishing and registering a cooperative society
The text quotes the provisions of Polish Cooperative Law referring to the procedures of establishing and registering a new cooperative society and passing the cooperative’s statutes: from the founders’ meeting to applying for the entry into National Court Register.
These issues are further discussed on the concrete examples:
– of social coops (text “Establishing a social cooperative”)
– of cooperative farmers’ groups (text “Establishing a Co-operative Farmers’ Group”)
that both are subject to special regulations.
The module is supplemented by the texts translated from English:
– “CDA”
– “Marketing cooperative Sheet-web”
– “Things to think about before starting a co-operative”
MODULE 4
Financial management of a co-operative society
The text quotes the provisions of Polish Cooperative Law referring to the key issues of financial management of a cooperative: i.e. to the obligatory funds (share fund, reserve fund, special funds), surplus distribution, loss coverage, financial responsibility, accountancy, reporting etc.
Co-operative audit
The presentation of the provisions of Polish Cooperative Law concerning co-operative audit, i.e. internal control of coops by auditors from NCC or auditing unions, compulsory for all coops every three years or in some cases more often.
Management bodies of a co-operative society
The presentation of the provisions of Polish Cooperative Law regarding the managerial structure of a cooperative: the role of the management bodies (General Assembly, Supervisory Council, Board of Directors, Members’ Groups Meetings), their responsibilities and procedures of setting up and functioning.
The module is supplemented by the paper:
– “Cooperative Identity and the law” describing the issues of cooperative identity in the context of the Cooperative Prionciples of the ICA and national cooperative legislation in some countries.
* *
*
Polska
Opis zawartości
Uwaga: Polski kurs różni się pod pewnymi względami od kursu angielskojęzycznego., co jest wynikiem dyskusji wśród członków zespołu projektowego specjalny nacisk położony został na elementy, które mogą przyczynić się do budowy świadomości spółdzielczej i ogólnej wiedzy o spółdzielczości wśród członków i przyszłych członków spółdzielni. Zostały również uwzględnione zagadnienia specyficzne dla Polski (np. elementy polskiego Prawa Spółdzielczego). Ponieważ jako grupę docelową postrzegano przede wszystkim członków i założycieli spółdzielni socjalnych i spółdzielczych grup producentów rolnych, dodano zagadnienia dotyczące tych typów spółdzielni. Do polskiego kursu wprowadzono szereg tekstów z kursu angielskojęzycznego, które mogą być szczególnie interesujące dla polskich uczestników szkoleń. Materiał będzie uzupełniany przez nowe elementy, w tym testy, quizy, prezentacje video, itp., kiedy tylko będą dostępne.
INFORMACJE OGÓLNE
Ogólne wprowadzenie do systemu nauczania spółdzielczego wypracowanego w trakcie projektu Conventus i do modułów nauczania.
Teksty: „Program i materiały dydaktyczne – informacje ogólne” oraz „System dydaktyczny Conventus – szkic” (oba tłumaczone z jęz. angielskiego).
Uwaga: w każdym module podany został wykaz przykładowej literatury uzupełniającej.
MODUŁ I
Historia, ideologia i obecna stutuacja spółdzielczości
Zorganizowana spółdzielczość powstała w Europie w połowie XIX jako ruch samoobrony i samopomocy uboższych i średniozamożnych grup społecznych wobec negatywnych dla nich skutków rozwijającego się kapitalizmu. Formy spółdzielcze wywodziły się z istniejących od stuleci we wszystkich społecznościach rolniczych i miejskich tradycji współdziałania gospodarczego i wzajemnej pomocy w razie pojawiających się okazjonalnie bądź cyklicznie potrzeb i zagrożeń, a twórcy ich nawiązywali zwykle do jednego z trzech wielkich prądów ideowych popularnych w tamtej epoce: socjalizmu, liberalizmu i solidaryzmu chrześcijańskiego. Choć za pierwszą spółdzielnię na świecie uważa się powszechnie powstałą w 1844 r. w Anglii spółdzielnię spożywców Roczdelskie Stowarzyszenie Sprawiedliwych Pionierów, w tym samym czasie, a nawet wcześniej, w wielu krajach pojawiały się licznie podobne inicjatywy; w Polsce np. czołowym prekursorem spółdzielczości stał się Stanisław Staszic, założyciel Hrubieszowskiego Towarzystwa Rolniczego Ratowania się Wspólnie w Nieszczęściach (1816 r.).
Od tego okresu we wszystkich niemal krajach europejskich, a także na innych kontynentach, powstawało wiele spółdzielni różnych typów: spożywców, rolniczych, oszczędnościowo-kredytowych, mieszkaniowych, pracy itp. Zwykle, dla zwiększenia efektywności swego działania, tworzyły one swoje organizacje regionalne i ogólnokrajowe, zaś w 1895 r. założony został Międzynarodowy Związek Spółdzielczy, istniejący do tej pory jako największa (reprezentująca ok. 1 mld spółdzielców) i jedna z najstarszych organizacji pozarządowych na świecie. Władze wielu państw przyjmowały sprzyjające rozwojowi spółdzielczości regulacje prawne. Do najstarszych należą brytyjska Industrial and Provident Societies Act (1852), pruska ustawa z 1867 r. (od 1871 r. obowiązująca w całej Rzeszy Niemieckiej) czy austriacka i belgijska (obie z 1873 r.).
Na ziemiach polskich spółdzielczość rozwijała się podobnie jak krajach Europy Zachodniej, działając w ramach legislacji państw zaborczych. Obok wielu innych typów spółdzielni, szczególnie znane się stały wielkopolskie banki ludowe (od 1861 r.) i „Rolniki” (od 1900 r.), spółdzielnie spożywców w Królestwie (od 1869 r.) czy galicyjskie Kasy Stefczyka (od 1891 r.). Powstawały pierwsze spółdzielnie pracy (1872 r.), mleczarskie (1882 r.), mieszkaniowe (1890 r.). Wszystkie one odgrywały ogromną rolę nie tylko w awansie gospodarczym i społecznym wsi i miast, ale również kulturalną i patriotyczną w obronie polskości. Pojawiały się „wzorowe wsie spółdzielcze”, w których współistniały i współdziałały ze sobą liczne formy spółdzielni, jak słynny Lisków, Sterdyń, Handzlówka czy Albigowa. W spółdzielczość angażowało się wielu czołowych działaczy społecznych i gospodarczych, ale i intelektualistów tamtej epoki, takich jak Edward Abramowski, późniejszy prezydent RP Stanisław Wojciechowski, pisarze Bolesław Prus, Maria Dąbrowska czy Stefan Żeromski. Doniosłą rolę przy tworzeniu spółdzielni odgrywali księża – ks. P. Wawrzyniak, późniejszy biskup ks. S. Adamski, ks. W. Bliziński i wielu innych.
Spółdzielczość rozwijała się pomyślnie również po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Wpływ na to miało wyczulenie na potrzeby społeczne, aktywność wielu zaangażowanych działaczy, a przede wszystkim przyjęcie w dniu 29 października 1920 r. Ustawy o spółdzielniach uważanej za jedną z najlepszych i najnowocześniejszych w skali Europy w tamtych latach regulacji prawnych dla spółdzielczości. By lepiej realizować swe cele, spółdzielnie tworzyły związki różnych pionów, będące w pewnej mierze kontynuacją takich organizacji z okresu zaborów. Najwyższym organem całej spółdzielczości stała się Państwowa Rada Spółdzielcza, instytucja o szczególnym spółdzielczo-rządowym charakterze. Działał Spółdzielczy Instytut Naukowy, rozwijała się edukacja spółdzielcza, wydawana była spółdzielcza prasa. Szacuje się, że przed wybuchem II wojny światowej, co piąty obywatel RP był członkiem jakiejś spółdzielni, w handlu detalicznym udział spółdzielni sięgał do 5%, w skupie produktów rolnych do 12%, zaś 20% depozytów oszczędnościowych złożone było w bankach i kasach spółdzielczych. Spółdzielnie mieszkaniowe nadawały kształt nowobudowanym dzielnicom miast (np. warszawski Żoliborz czy Ochota w Warszawie) i nieraz, jak warszawski WSM, realizowały ambitny program społeczny. Polscy działacze odgrywali aktywną rolę w Międzynarodowym Związku Spółdzielczym, uczestnicząc m. in. w opracowaniu Zasad Spółdzielczych przyjętych przez paryski Kongres Związku w 1937 r.
II wojna światowa przerwała ten dynamiczny rozwój i przyniosła ogromne straty potencjałowi gospodarczemu i zasobom ludzkim spółdzielni. Wiele z nich kontynuowało jednak swoją działalność współpracując nieraz z polskim podziemiem niepodległościowym.
Po 1945 r. warunki działania spółdzielczości zostały diametralnie zmienione i całkowicie podporządkowano ją polityce państwa. W ciągu kilkunastu lat po wojnie poddana została odgórnym procesom etatyzacji, centralizacji i biurokratyzacji, wymuszono na niej praktyczną monopolizację pewnych sfer życia społeczno-gospodarczego (mieszkalnictwo, handel detaliczny, zaopatrzenie rolników i skup produktów rolnych), co więcej na przełomie lat 40. i 50. włączono ją w próby siłowej kolektywizacji rolnictwa (poprzez rolnicze spółdzielnie produkcyjne). Wszystko to sprawiło, że mimo bezprecedensowego rozwoju jej potencjału gospodarczego (udział w PKB pod koniec lat 80. dochodził do 12%), zatraciła swój samorządny i społeczny charakter, członkowie utracili jakikolwiek wpływ na to, co działo się w ich spółdzielniach, w większości przestali utożsamiać się z nimi, traktując je jako element aparatu partyjno-państwowego. Przyczyniło się to do ugruntowania negatywnego wizerunku spółdzielczości po zmianach ustrojowych 1989 roku, kiedy to nastąpiła gwałtowna przebudowa systemu spółdzielczego w Polsce.
Zagadnienia powyższe zostały szerzej omówione w prezentacjach:
– „Historia i tradycje spółdzielczości”
– „Spółdzielcza historia oraz ideologia, zasady oraz wartości” (tłumaczona z jęz. angielskiego)
Zasady Spółdzielcze
Zasady te powstały jeszcze w XIX w., kiedy to w 1844 r. tkacze z Rochdale w Anglii powołali do życia pierwszą na świecie Spółdzielnię Sprawiedliwych Pionierów. Program tej spółdzielni zawarto w sześciu punktach, które dziś nazywane są zasadami rochdalskimi i które stanowią trzon aktualnych zasad spółdzielczych przyjętych przez międzynarodowy ruch spółdzielczy.
1. Dobrowolnego i otwartego członkostwa
2. Demokratycznej kontroli członkowskiej
3. Ekonomicznego uczestnictwa członków
4. Autonomii i niezależności
5. Kształcenia, szkolenia, informacji
6. Współdziałania
7. Troski o społeczność lokalną
Zagadnienia powyższe zostały szerzej omówione w prezentacji (48 slajdów) „Zasady i wartości spółdzielcze.ppt”, która przypomina historię Zasad Spółdzielczych, ich obecne znaczenie oraz przedstawia szczegółowo każda Zasadę.
Branże Spółdzielcze
- Gminne Spółdzielnie “Samopomoc Chłopska”
- Spółdzielnie Pracy
- Spółdzielnie Inwalidów i Niewidomych
- Spółdzielcze Grupy Producentów Rolnych
- Rolnicze Spółdzielnie Produkcyjne
- Spółdzielnie Ogrodniczo-Pszczelarskie
- Spółdzielnie Kółek Rolniczych
- Spółdzielnie Mleczarskie
- Spółdzielnie Spożywców “SPOŁEM”
- Spółdzielnie Mieszkaniowe
- “Cepelia”
- Banki Spółdzielcze
- Spółdzielcze Kasy Oszczędnościowo-Kredytowe
- Spółdzielnie Rzemieślnicze
- Spółdzielnie Socjalne
- Spółdzielnie Uczniowskie
Branże przedstawione zostały szczegółowo w prezentacji (31 slajdów) „Struktura organizacyjna polskiej spółdzielczości.ppt” dającej przegląd podstawowych informacji nt. roli i funkcji Krajowej Rady Spółdzielczej I branżowych Związków Rewizyjnych oraz charakteru I statystyki poszczególnych branż.
Jako suplement do Modułu I dołączona została prezentacja „Spółdzielczość w Europie.ppt” stanowiąca przegląd informacji nt. Legislacji spółdzielczej w poszczególnych krajach UE, statystyki spółdzielczości w Europie, typów I modeli spółdzielni, nowych zjawisk w spółdzielczości, europejskich organizacji spółdzielczych oraz polityki spółdzielczej instytucji europejskich.
MODUŁ 2
Co oznacza być członkiem spółdzielni?
Spółdzielnia jest zrzeszeniem osób i różni się w znaczny sposób od innych form prowadzenia działalności gospodarczej, które określane są, jako kapitałowe. Zgodnie z prawem spółdzielczym: „… spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą na zasadach rachunku ekonomicznego, przy zapewnieniu korzyści członkom”.
Zrzeszenie osób oznacza, iż grupa osób mających podobne cele – potrzeby podejmuje próbę
racjonalnego ich zrealizowania. Członkowie większości spółdzielni dla realizacji wspólnie zdefiniowanych potrzeb i celów podejmują decyzje o prowadzeniu przez spółdzielnię działalności gospodarczej, tworząc w tym celu strukturę gospodarczą zwaną często przedsiębiorstwem spółdzielczym Sens istnienia spółdzielni polega na tym, iŜ członkowie, którzy są jednocześnie użytkownikami spółdzielni działając wspólnie uzyskują takie korzyści, których nie mogliby uzyskać działając w pojedynkę. Jeżeli na dłuższą metę spółdzielnia nie jest w stanie zapewnić użytkownikom – członkom korzyści – jej istnienie traci sens.
Spółdzielnia nie może być traktowana tak jak inna firma. Wybitny francuski teoretyk i praktyk spółdzielczości Karol Gide stwierdził, iż: „Spółdzielnia, która jest tylko przedsiębiorstwem, jest złym przedsiębiorstwem” . W stwierdzeniu tym zawiera się sens funkcjonowania podmiotu gospodarczego, jakim jest spółdzielnia oraz to, co odróżnia działalność gospodarczą prowadzoną przez spółdzielnię i inne podmioty.
Podstawowe, specyficzne elementy działalności gospodarczej spółdzielni: Przedsiębiorstwo użytkowników a nie kapitału: Najważniejszą cechą odróżniającą prowadzenie działalności gospodarczej w spółdzielni i firmach kapitałowych jest cel jej prowadzenia. Np. w najprostszym przypadku spółdzielni zrzeszającej producentów rolnych, celem jest zakup środków do produkcji rolniczej po najniższej możliwej cenie, oraz uzyskanie maksymalnej ceny zbytu na produkty rolne wytworzone przez członków spółdzielni. Spółdzielnia jest postrzegana, jako przedłużenie gospodarstwa rolnego. Cena wypłacona członkom za ich produkty równa jest nadwyżce pozostałej po opłaceniu wszystkich kosztów związanych z wprowadzeniem produktów na rynek. Natomiast cel przedsiębiorstwa niespółdzielczego, koncentruje się na uzyskaniu jak najwyższych zysków od
Podstawowe, specyficzne elementy działalności gospodarczej spółdzielni: Przedsiębiorstwo użytkowników a nie kapitału: Najważniejszą cechą odróżniającą prowadzenie działalności gospodarczej w spółdzielni i firmach kapitałowych jest cel jej prowadzenia. Np. w najprostszym przypadku spółdzielni zrzeszającej producentów rolnych, celem jest zakup środków do produkcji rolniczej po najniższej możliwej cenie, oraz uzyskanie maksymalnej ceny zbytu na produkty rolne wytworzone przez członków spółdzielni. Spółdzielnia jest postrzegana, jako przedłużenie gospodarstwa rolnego. Cena wypłacona członkom za ich produkty równa jest nadwyżce pozostałej po opłaceniu wszystkich kosztów związanych z wprowadzeniem produktów na rynek. Natomiast cel przedsiębiorstwa niespółdzielczego, koncentruje się na uzyskaniu jak najwyższych zysków od
zainwestowanego kapitału. Zatem produkty rolne postrzegane są tak jak inne towary na rynku, a co zatem idzie stanowią często poważny czynnik kosztów. Kierownicy przedsiębiorstw typu niespółdzielczego starają się, zatem maksymalnie obniżyć ceny produktów skupowanych od rolników – obniżając w ten sposób koszty i zwiększając zysk swojej firmy. Aktywne zainteresowanie zarządzaniem i wynikami ekonomicznymi, będzie większe ze strony członka spółdzielni rolniczej, ponieważ jego egzystencja w dużej mierze zależy od sukcesu spółdzielni. Udziałowiec w przedsiębiorstwie typu niespółdzielczego może nie potrzebować dóbr lub usług oferowanych przez przedsiębiorstwo. Jak długo otrzymywać będzie godziwy zysk od swego wkładu. Rodzaj działalności prowadzonej przez przedsiębiorstwo nie ma dla niego większego znaczenia. W przedsięwzięciach (firmach) kontrolowanych przez kapitał, prowadzenie działalności służy wypracowaniu zysku. Zysk dla inwestorów – właścicieli przedsiębiorstwa kapitałowego jest najważniejszą korzyścią a dla zarządzających najważniejszym celem.
W przypadku spółdzielni celem jest prowadzenie działalności przynoszącej korzyści członkom – użytkownikom. Korzyści te w ten czy inny sposób zmierzają do poprawy funkcjonowania i zwiększenia zysków w gospodarstwach poszczególnych członków. Bez zrozumienia istoty różnicy działalności gospodarczej nie ma sensu zabierać się do zarządzania spółdzielnią, nie ma teŜ sensu krytyka tej formy działalności gospodarczej. Spółdzielnie są zrzeszeniem osób, podczas, gdy przedsięwzięcia kapitałowe są zrzeszeniem bezimiennego kapitału. Bardzo często zdarza się, iŜ osoby – członkowie zakładający lub przyłączający się (wstępujący) do spółdzielni mają juŜ własne firmy, lecz potrzebują do ich funkcjonowania pewnych specyficznych usług, produktów lub innych korzyści, które mogą
osiągnąć samodzielnie, lecz opłaca się im osiągnąć je wspólnie.
Członkowie to zarazem właściciele i żżytkownicy spółdzielni: Od członków wymaga się, aby byli klientami swojej spółdzielni – gdyż tylko wtedy jej funkcjonowanie ma sens i tym różni się spółdzielnia, jako organizacja użytkowników od przedsiębiorstwa kapitałowego. Rodzaj działalności gospodarczej prowadzonej przez spółdzielnię oraz sposób jej prowadzenia zostaje ustalony przez członków spółdzielni, przyjęty podczas walnego zgromadzenia i zapisany w statucie. Zapis dotyczący rodzaju działalności i sposobu funkcjonowania spółdzielni oraz korzyści członków należą do najważniejszych, gdyż mówią o sensie istnienia spółdzielni.
Odpowiedzialność finansowa członków spółdzielni: Członkowie odpowiadają za zobowiązania spółdzielni do wysokości posiadanych udziałów, co oznacza ograniczone ryzyko finansowe poszczególnych użytkowników. Wszyscy członkowie dobrze zorganizowanej i funkcjonującej spółdzielni mają jednak interes w tym, aby kondycja należącej do nich firmy była jak najlepsza. Tylko w takim wypadku mogą oni liczyć na realizację różnorodnych korzyści (celów spółdzielni), dla osiągnięcia, których zostali członkami.
W uzupełnieniu:
– Prezentacja Członkowie spółdzielni, ich prawa I obowiązki, przytacza przepisy polskiego Prawa Spóldzielczego dotyczące spraw członkostwa.
– Tekst „Co oznacza być członkiem spółdzielni socjalnej?” przedstawiający korzyści z członkostwa w spółdzielniach socjalnych.
MODUŁ3
Zakładanie spółdzielni
Tekst wprowadzający „Tryb zakładania i rejestrowania spółdzielni” przytacza przepisy polskiego Prawa Spółdzielczego odnoszące się do procedur zakładania I rejestracji spółdzielni oraz uchwalania statutu – od zebrania założycielskiego do wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.
Zagadnienia te zostały szerzej omówione na przykładzie:
– spółdzielni socjalnych (tekst „Zakładanie spółdzielni socjalnej”)
– spółdzielczych grup producentów rolnych (tekst „Zakładanie Spółdzielczej Grupy Producentów Rolnych”)
które posiadają odrębne regulacje prawne.
W uzupełnieniu zamieszczone są teksty tłumaczone z jęz. angielskiego:
– „Przewodnik do stworzenia nowej lokalnej i/lub regionalnej agencji rozwoju spółdzielczości” (Szwecja)
– „Spółdzielczy marketing – arkusz informacyjny” (Szwecja)
– „Zanim założysz spółdzielnię, odpowiedz sobie na parę pytań” (Wlk. Brytania)
MODUŁ 4
Zarządzanie spółdzielnią
Teksty dotyczą zarządzania finansowego spółdzielniami, lustracji spółdzielczej oraz organów spółdzielni.
Tekst „Zarządzanie finansowe spółdzielnią” przytacza przepisy polskiego Prawa Spółdzielczego odnoszące się do kluczowych zagadnień zarządzania finansami spółdzielni – obowiązkowych funduszów (udziałowego, zasobowego, funduszów specjalnych), podziału nadwyżki, pokrywania strat, odpowiedzialności finansowej, rachunkowości, sprawozdawczości itp.
Tekst „Lustracja spółdzielcza” przytacza przepisy polskiego Prawa Spółdzielczego dotyczące lustracji spółdzielczej, tj. wewnętrznej kontroli spółdzielni dokonywanej przez lustratorów z Krajowej Rady Spółdzielczej bądź Związków Rewizyjnych, obowiązkowej dla wszystkich spółdzielni raz na 4 lata, a w pewnych przypadkach częściej.
Tekst „Organy spółdzielni” przytacza przepisy polskiego Prawa Spółdzielczego odnoszące się do struktury zarządzania spółdzielniami: roli organów spółdzielni (Walne Zgromadzenie, Rada Nadzorcza, Zarząd, Zebrania Grup Członkowskich), ich zakresu odpowiedzialności i procedur wyłaniania i funkcjonowania.
W uzupełnieniu tekst tłumaczony z jęz. angielskiego:
– „Osobowość prawna spółdzielni”, dotyczący spraw osobowości prawnej i tożsamości spółdzielczej w kontekście Zasad Międzynarodowego Związku Spółdzielczego i regulacji prawnych wybranych krajów.